Ο Charley κάθεται πάνω σε ένα τραπέζι μπιλιάρδου, τα μαλλιά του είναι άψογα πίσω και η στάση του είναι σκόπιμα casual. Συγκρατεί μια μπύρα στο ένα χέρι και στο άλλο, ένα δερμάτινο μπουφάν. Η ακτίνα φωτός που έρχεται μέσα από το παράθυρο τον χωρίζει από το πολυσύχναστο μπαρ και παρά το πόσο ανοιχτός είναι ο χώρος στον ίσιο κόσμο έξω, οι τοίχοι είναι διακοσμημένοι με ερωτική τέχνη και δερμάτινα διακριτικά. Τα διάσπαρτα μπαλόνια κρέμονται από την οροφή, υποδηλώνοντας ότι ένα πάρτι έχει μόλις τελειώσει ή είναι επικείμενο. Αυτός είναι ο Charley μέσα στο Ramrod. μία από τις χιλιάδες φωτογραφίες που τραβήχτηκε από τον ιθαγενή του Christopher Street, Leonard Fink, που τεκμηριώνει την καθημερινή ζωή των queer ατόμων που έζησαν στη Νέα Υόρκη κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1960 και του 70.

Τις εβδομάδες και τους μήνες μετά τις ταραχές στο Stonewall, η Christopher Street ήταν μια κυψέλη ριζοσπαστικού ακτιβισμού. Εμπνευσμένο από τα γεγονότα της 28ης Ιουνίου 1969, οι queer άνθρωποι από όλη τη Νέα Υόρκη βγήκαν στους δρόμους. οργάνωση, εκστρατεία και διαμαρτυρία. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου σχηματίστηκαν ομάδες όπως το Γκέι Απελευθερωτικό Μέτωπο και ο ακτιβισμός του λαϊκού λαού έγινε όλο και πιο μαχητικός. Ήταν ξεκάθαρο, ότι οι άνθρωποι Queer είχαν αρκετά.

Σε καμία περίπτωση αυτοί που απαιτούσαν ισότητα δεν τα κατάφεραν καθόλου και οι επιδρομές σε γκέι μπαρ και κλαμπ σε όλη τη Νέα Υόρκη συνεχίστηκαν πολύ μετά τα γεγονότα στο Stonewall Inn. Αλλά υπήρξε μια αλλαγή, οι άνθρωποι έδιναν προσοχή και αυτό οδήγησε σε μια πιο προφανή μορφή εξέγερσης. ένα χρόνο αργότερα, στην επέτειο των ταραχών στο Stonewall, η Νέα Υόρκη είδε την πρώτη πορεία υπερηφάνειας για ομοφυλόφιλους στην ιστορία των ΗΠΑ.

Ωστόσο, σε μια εποχή που η αστυνομική βαρβαρότητα, οι διακρίσεις στο χώρο εργασίας και οι δολοφονίες υπήρξαν απειλές για τους παράξενους ανθρώπους, πολλές από τις φωτογραφίες που τεκμηριώνουν αυτήν την περίοδο δείχνουν μια σκληρή, λυπημένη και δύσκολη πραγματικότητα για όσους ζουν στα περιθώρια της κοινωνίας.

Το Stonewall Inn

Ο Leonard Fink εργάστηκε για το τμήμα διαμετακόμισης της πόλης, ήταν άπληστος ερασιτέχνης φωτογράφος και επέλεξε να ξοδέψει μεγάλο μέρος του εισοδήματός του σε είδη φωτογραφίας. Έζησε στο West Village και ήταν ένας πολύ γνωστός και ζωντανός χαρακτήρας, που συχνά φαινόταν να φοράει πατίνια και κομμένα σορτς, πάντα με κάμερα στο λαιμό του. Η φωτογραφία του, ωστόσο, ήταν ένα ιδιωτικό πάθος, ο Φινκ δεν έδειξε ποτέ τις φωτογραφίες του και έδωσε μόνο μια χούφτα εκτυπώσεις σε μια επιλεγμένη ομάδα φίλων.

Η ομορφιά των εικόνων του Φινκ προέρχεται από το γεγονός ότι δεν ήταν αουτσάιντερ. Οι προθέσεις του δεν ήταν να φωτογραφίσει τον «απορροφητικό» και «σαλευτή», ήταν μέλος της κοινότητας στο West Village, κερδίζοντας ακόμη και το παρατσούκλι του «ανεπίσημου δημάρχου της Christopher Street». Η αυθεντικότητα των φωτογραφιών του Φινκ είναι εντυπωσιακά ξεκάθαρη. Δείχνουν άντρες να φιλιούνται, να βαδίζουν, να κάνουν ηλιοθεραπεία και να χορεύουν. Σε αντίθεση με την πλειονότητα της τέχνης και της φωτογραφίας που απαθανατίζει αυτή την εποχή, οι άντρες στις εικόνες του Leonard Fink δεν καταπιέζονται και αγωνίζονται.

Μεγάλο μέρος της δουλειάς του Fink επικεντρώθηκε στις προβλήτες της West Street, μιας δημοφιλούς περιοχής κρουαζιέρας και κοινωνικής δικτύωσης για την queer κοινότητα. Οι πολύ εκτεθειμένες φωτογραφίες δείχνουν αποβάθρες γεμάτες ανδρικά σώματα, ξαπλωμένα και καθισμένα σε απλή συνομιλία. Άλλοι απεικονίζουν τα προσεκτικά άτομα που προσπαθούν να ταξιδέψουν μέσα σε ένα κλίμα εγκλωβισμού και παρενόχλησης από την αστυνομία. Όντας μέλος της κοινότητας που φωτογράφησε και επικεντρώνοντας το έργο του σε μια περιοχή που συμβόλιζε τη δική του εμπειρία queer μετά την πέτρα, ο Φινκ απεικόνιζε το πλήθος των καθημερινών ζωών για όσους ήταν στο κέντρο του κινήματος απελευθέρωσης των ομοφυλόφιλων. Ακόμη και καταφέρνοντας να συλλάβει στιγμές χαράς και έκστασης.

Ο Φινκ πέθανε το 1993 από επιπλοκές που σχετίζονται με το AIDS, χωρίς να δείξει ποτέ τις φωτογραφίες του και το καλλιτεχνικό του ταλέντο παρέμεινε σε μεγάλο βαθμό άγνωστο. Το 2021 το Κοινοτικό Κέντρο Λεσβιών, Γκέι, Αμφιφυλόφιλων και Τρανσέξουαλ συγκέντρωσε αρκετά από τα κομμάτια του μαζί με πληροφορίες και περιεχόμενο γύρω από τις φωτογραφίες για μια διαδικτυακή έκθεση που θα απαθανατίσει τη μοναδική και αυθεντική απεικόνιση της ζωής του Φινκ κατά τη διάρκεια του κινήματος απελευθέρωσης των ομοφυλοφίλων. Ο Φινκ αποτύπωσε αυτό που οι περισσότεροι άλλοι δεν κατάφεραν. Η θέση του στο επίκεντρο μιας από τις πιο γρήγορες κοινωνικές αλλαγές της ιστορίας των ΗΠΑ έχει δημιουργήσει ένα χαρτοφυλάκιο εικόνων που αφηγούνται μια βαθύτερη και πιο ανθρώπινη ιστορία των ανθρώπων που θα έφεραν επανάσταση στον αγώνα για τα δικαιώματα LGBTQ+.