Ποιοι ήταν οι πρώτοι Drag Queens; Μια υπέροχη ιστορία έλξης

Η τέχνη του drag έχει μια πλούσια και πολύχρωμη ιστορία που εκτείνεται σε αιώνες και πολιτισμούς. Ενώ ο όρος «drag queen» είναι σχετικά σύγχρονος, η πρακτική των ανδρών να ντύνονται γυναίκες για διασκέδαση έχει ρίζες που φτάνουν πολύ πίσω στην ιστορία. Και πριν ρωτήσετε, η Lady Bunny δεν είναι η γηραιότερη drag queen!

Ας διασχίσουμε τον χρόνο και ας εξερευνήσουμε την προέλευση και την εξέλιξη της έλξης.

Αρχαίες Αρχές

Η έννοια του cross-dressing στην απόδοση μπορεί να εντοπιστεί στους αρχαίους πολιτισμούς. Στο κλασικό ελληνικό θέατρο, οι άνδρες έπαιζαν όλους τους ρόλους, συμπεριλαμβανομένων των γυναικείων χαρακτήρων, καθώς οι γυναίκες δεν επιτρέπονταν στη σκηνή. Αυτή η παράδοση συνεχίστηκε στη Σαιξπηρική Αγγλία, όπου νεαροί άνδρες ηθοποιοί γνωστοί ως «παίκτες αγοριών» έπαιζαν γυναικείους ρόλους. Αυτό σημαίνει ότι την Ιουλιέτα θα έπαιζε μια γυναίκα, απέναντι από έναν πιο αρρενωπό Ρωμαίο.

Δεν ξέρουμε ακόμα αν το ελισαβετιανό κοινό θα είχε καταχωρίσει τέτοιες παραστάσεις ως ομοερωτικές (ας υποθέσουμε ότι τουλάχιστον κάποιοι από τους θεατές στο Globe συμπλήρωναν τα codpieces τους).

19ος αιώνας: Η Γέννηση των Παντομίμων

Στη δεκαετία του 1800, το βρετανικό θέατρο είδε την άνοδο της «ντάμας της παντομίμας», ενός κωμικού αρσενικού χαρακτήρα ντυμένο σαν ηλικιωμένη γυναίκα. Καλλιτέχνες όπως ο Dan Leno διέδωσαν αυτή τη μορφή έλξης, η οποία παραμένει αγαπημένη παράδοση στη βρετανική χριστουγεννιάτικη παντομίμα μέχρι σήμερα. Οι drag queens που γνωρίζουμε και αναγνωρίζουμε σήμερα μπορούν να αναχθούν σε ένα βρετανικό αρχέτυπο.

Η Στέλλα και η Φάνη

Αρχές 20ου αιώνα: Vaudeville και Female Impersonators

Στις αρχές της δεκαετίας του 1900 εμφανίστηκαν τα βαριετέ και τα βαριετέ, όπου η γυναικεία πλαστοπροσωπία έγινε δημοφιλής πράξη. Ερμηνευτές όπως ο Julian Eltinge και ο Bert Savoy κέρδισαν φήμη για τις πειστικές και λαμπερές ερμηνείες γυναικών.

Δεκαετίες 1920-1930: The Pansy Craze

Κατά τη διάρκεια της ποτοαπαγόρευσης στις Ηνωμένες Πολιτείες, μια περίοδος γνωστή ως «Pansy Craze» σημείωσε άνοδο στη δημοτικότητα για παραστάσεις drag σε underground κλαμπ. Καλλιτέχνες όπως ο Gene Malin και ο Ray Bourbon ξεπέρασαν τα όρια και αμφισβήτησαν τους κοινωνικούς κανόνες. Οι λεγόμενοι πανσέδες περιστασιακά έκαναν το δρόμο τους στις κωμωδίες screwball της δεκαετίας του 1930. Εξαφανίστηκαν από τα μάτια μόλις έφτασαν.

Δεκαετίες 1950-1960: The Rise of Drag Balls

Οι μπάλες Drag, που είχαν τις ρίζες τους στην Αναγέννηση του Χάρλεμ, κέρδισαν δυναμική τις δεκαετίες του 1950 και του 1960. Αυτές οι εκδηλώσεις παρείχαν έναν ασφαλή χώρο για τα άτομα LGBTQ+ να εκφραστούν ελεύθερα. Φιγούρες όπως η Crystal LaBeija έγιναν εικονίδια σε αυτή τη σκηνή, θέτοντας τις βάσεις για την μεταγενέστερη κουλτούρα της αίθουσας χορού. Αυτή η εποχή απαθανατίστηκε στο Paris is Burning.

Δεκαετίες 1960-1970: Stonewall και Mainstream Visibility

Το Stonewall Riots του 1969, στο οποίο οι drag queens έπαιξαν καθοριστικό ρόλο, σηματοδότησε ένα σημείο καμπής για τα δικαιώματα LGBTQ+. Στη συνέχεια, η έλξη έγινε πιο ορατή και πολιτική. Καλλιτέχνες όπως η Sylvia Rivera και η Marsha P. Johnson έγιναν ακτιβιστές αλλά και διασκεδαστές.

Δεκαετίες 1970-1980: Θεία και θεατρική έλξη

Η δεκαετία του 1970 είδε την άνοδο της Divine, της μούσας του John Waters, η οποία έφερε ένα νέο επίπεδο σοκ αξίας και θεατρικότητας. Οι ερμηνείες του Divine σε ταινίες όπως τα "Pink Flamingos" ώθησαν την έλξη στη σφαίρα της avant-garde τέχνης. Ο Divine ξεκίνησε επίσης μια μουσική καριέρα και έγινε ο πιο απίθανος ποπ σταρ στον κόσμο.

Δεκαετία 1990-Σήμερα: RuPaul and the Drag Renaissance

Ο RuPaul Charles έφερε το drag στη mainstream τηλεόραση τη δεκαετία του 1990 με το talk show και το σινγκλ του "Supermodel (You Better Work)." Η κυκλοφορία του "RuPaul's Drag Race" το 2009 εκτόξευσε την έλξη στο παγκόσμιο προσκήνιο, εισάγοντας μια νέα γενιά στη μορφή τέχνης και δημιουργώντας μια πλατφόρμα για εκατοντάδες drag performers.

Γουίλιαμ Ντόρσεϊ Σουάν

Αξιοσημείωτες Drag Pioneers

Αν και είναι αδύνατο να ονομάσουμε μία μόνο «πρώτη» drag queen, αρκετοί ερμηνευτές ξεχωρίζουν ως πρωτοπόροι:

Γουίλιαμ Ντόρσεϊ Σουάν: Ο Swann διοργάνωσε drag balls στην Ουάσιγκτον, DC τη δεκαετία του 1880 και του 1890. Ο William Dorsey Swann, γεννημένος το 1858, ήταν μια αφροαμερικανίδα drag queen που ζούσε στην Ουάσιγκτον. Συχνά αναφέρεται ως «Βασίλισσα του Ντράγκ» και θεωρείται από πολλούς ιστορικούς ως το πρώτο γνωστό πρόσωπο που αυτοπροσδιορίστηκε ως «βασίλισσα του σύρματος». Αν κάποιος μπορεί να διεκδικήσει τον τίτλο της «πρώτης» drag queen, πρέπει να είναι ο Swann.

Η Στέλλα και η Φάνη: Η Stella Boulton και ο Ernest Boulton (γνωστός και ως Fanny Graham) ήταν δύο από τους πιο διάσημους drag performer και πιθανώς τρανς άτομα στην Αγγλία της βικτωριανής εποχής. Η ιστορία τους παρέχει μια συναρπαστική ματιά στην queer κουλτούρα του 19ου αιώνα και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν όσοι αψηφούσαν τους κανόνες του φύλου. Η Stella Boulton ήταν η drag persona του Ernest Boulton, ενώ η Fanny Graham ήταν η drag persona του Frederick William Park. Συχνά αποκαλούνταν συλλογικά ως "Fanny and Stella. Στη δεκαετία του 1860 και στις αρχές του 1870, η Stella και η Fanny έγιναν γνωστές φυσιογνωμίες στις θεατρικές και κοινωνικές σκηνές του Λονδίνου. Εμφανίζονταν συχνά στο κοινό ντυμένοι με γυναικεία ρούχα, τόσο εντός όσο και εκτός σκηνής .

Τζούλιαν Έλτινγκ: Μία από τις πιο διάσημες γυναίκες υποδυτές των αρχών του 20ου αιώνα, η Eltinge έκανε μια επιτυχημένη καριέρα στο Broadway και στον βωβό κινηματογράφο.

Χοσέ Σαρρία: Γνωστός ως "The Widow Norton", ο Sarria έπαιξε drag στο Σαν Φρανσίσκο τις δεκαετίες του 1950 και του 1960 και ήταν ο πρώτος ανοιχτά γκέι υποψήφιος που έθεσε υποψηφιότητα για δημόσια αξιώματα στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Άψογη Σαμπρίνα: Οργάνωσε και φιλοξένησε διαγωνισμούς έλξης σε όλες τις ΗΠΑ τη δεκαετία του 1960, που τεκμηριώθηκε στην ταινία «The Queen» (1968).